به بهانه برگزاری اولین جشنواره تئاتر درسی - وبلاگ مگنار

به گزارش وبلاگ مگنار، برگزاری اولین جشنواره ملی تئاتر درسی، به وسیله اداره کل فرهنگی هنری، اردوها و فضاهای پرورشی وزارت آموزش و پرورش، به میزبانی استان هرمزگان (شهرستان میناب)، اتفاق مبارکی است که می تواند از جنبه های مختلفی به رشد جریان تئاتر درسی در کشور و به تبع آن ارتقای کیفیت تدریس و تقویت هنر نمایش یاری کند.

پیوند برنامه های درس ملی با فعالیت های پرورشی اهمیت بسزایی در تحقق رشد تمام ساحتی دانش آموزان دارد و مورد تأکید سند تحول بنیادین به عنوان نقشه راه دستگاه تعلیم و تربیت کشور است. آشنایی با هنر نمایش، از جمله مصادیق ساحت تربیت هنر و زیباشناختی است که به طور کامل به تسهیل تربیت دانش آموز در سایر ساحت ها (اعتقادی، عبادی و اخلاقی، مالی و حرفه ای، علمی و فناوری، جتماعی و سیاسی، زیستی و بدنی) می تواند مدد برساند.

از جمله دغدغه های همیشگی معلمان شریف و پر کوشش، خصوصاً در مقطع ابتدایی، کوشش برای جذب دانش آموزان به کلاس درس و شاداب سازی آن و بعلاوه بیان موارد درسی به صورت ساده و روان و قابل فهم برای ایشان بوده است. از طرفی یکنواخت و بی تنوع بودن کلاس تأثیری انکار ناپذیر بر کاهش بازده تدریس دارد.

یکی از پیشنهادت مؤثر در زمینه ایجاد مجذوب کنندهیت هر چه بیشتر در کلاس های درس، استفاده از ابزار نمایش و تئاتر است.

ارائه دروس به صورت نمایشی، بدون احتیاج به هزینه خاص، علاوه برایجاد تنوع و جاذبه و برقراری فضای مشارکتی و تعاملی در کلاس، امکان رشد شخصیتی و مهارتی دانش آموزان را فراهم می نماید و می تواند زمینه ساز شناسایی دانش آموزان مستعد در این حوزه نیز باشد.

شکوفاشدن قوه خلاقیت، درک تفاوت های فردی از سوی دانش آموزان، کسب تجارب نو و متفاوت، ترویح همیاری و همکاری بین دانش آموزان و فراگیری تعامل و مدارا با دیگران، اصلاح بعضی از نقائص گفتاری و رفتاری دانش آموزان به وسیله معلمان و تقویت قدرت بیان و نقادی دانش آموزان، بخشی دیگر از محاسن توسعه تئاتر درسی در کشور است که می توان در باب هر کدام یادداشت ها و پژوهش ها فراهم و عرضه کرد.

نتایج پژوهش های معتبری در دسترس است که بر نقش مثبت فعالیت های پرورشی در پیشگیری از آسیب های اجتماعی و بالا بردن اعتماد به نفس و توانمندی های شخصی دانش آموزان صحه می گذارد.

تاثیر یادگیری پایدار ناشی از اقدامات کار عملی با دیگران نیز در پژوهش های متعددی، اثبات شده است. تئاتر درسی می تواند کلاس را از محیط یادگیری انفرادی، به محیط یادگیری جمعی تبدیل کند که در آن همه دانش آموزان با احساس تعلق خاطر به یک گروه، سعی در بالابردن سطح یادگیری همه اعضای گروه را خواهند داشت.

اجرای تئاتر درسی، راهی کم هزینه و پربازده برای گذر از فضای خشک و حافظه محور به سمت فعالیت های عملی و مجذوب کننده دانش آموز محور می باشد که به نظر می رسد با برنامه ریزی و همیاری بخش های مختلف آموزشی، پژوهشی و پرورشی، می تواند تبدیل به اتفاقی مهم و موثر در راستا تربیت دانش آموزانی شاداب، خلاق و توانمندتر باشد.

*رئیس اداره برنامه ریزی فعالیت های فرهنگی هنری وزارت آموزش و پرورش